|
NAJCZĘSTSZE BŁĘDY POPEŁNIANE PRZEZ SEMINARZYSTÓW
|
(info. można wydrukować i mieć przed oczami w trakcie pisania całej pracy)
* Wadliwy styl wypowiedzi.
-Wypowiedź powinna być płynna. Znaczenie słów nie powinno być od siebie oderwane. M.in.: w całym akapicie kolejne zdanie powinno wiązać się z poprzednim.
- Wypowiedź musi być logiczna i przejrzysta.
- Należy unikać powtarzania się słów posiadających synonimy, jednak nie za cenę utraty precyzyjności wypowiedzi.
- Proszę nigdy nie używać na końcu zdania skrótów: „itp.”., „itd.”, zamiast tego pisać: np., m.in., „wśród najistotniejszych...”, „do najważniejszych...”, „do najbardziej znanych....”.
- Praca powinna być poprawna edytorsko, wyczyszczona z błędów powstałych podczas przepisywania.
- Należy wyodrębnić wszystkie akapity.
* Zamieszanie z cytatami.
- Cytaty zawsze podajemy w cudzysłowie.
- Zawsze też wskazujemy kogo cytujemy, np. Jak napisał J. Półturzycki: „(...) samokształcenie jest (...) świata”.[1]
- Kiedy opisujemy czyjąś koncepcję, nie wpisujemy cudzysłowów, ale zaznaczamy, kogo myśli omawiamy. Np. Zgadzam się z J. Majem, że młodzież jest dzisiaj bardzo zagubiona.[2] W przypisie podajemy Por. (przykład niżej).
- Każdy wycięty fragment cytatu (również wtedy gdy znajduje się na początku cytowanego zdania), zaznaczamy trzema kropkami w nawiasie (...), niezależnie od tego czy jest to jedno słowo, czy setki zdań.
- Przed cytatem zawsze stawiamy dwukropek.
- Cytując lub opisując zawsze podaje się numery stron. Chyba, że mówimy o całej pracy (książce, artykule).
* Bałagan w przypisach, bibliografii i aneksach.
- Bibliografia na końcu pracy zawsze powinna być podana alfabetycznie.
- Wydawnictwa np.: PWN podaje się albo wszędzie, albo nigdzie.
- Aneksy umieszcza się po bibliografii.
* Brak definicji operacyjnych najważniejszych pojęć.
- Autor pracy dyplomowej, w trakcie omawiania kolejnych jej rozdziałów, musi przyjąć definicje operacyjne najważniejszych pojęć znajdujących się w problemach badawczych (np. autokreacja), a także wyjaśnić znaczenie najważniejszych pojęć w nich zawartych (np., samorealizacja i alienacja).
- Definicje tych pojęć będą obowiązujące w całej dalszej części pracy, m.in. do przygotowania badań i narzędzi badawczych.
* Zagrożenie plagiatem!
Okrutne konsekwencje! (wejdź na komunikaty)
Przd tym nierzadko ostrzegam na seminariach. Tutaj też przypominam.
* Nadmiar treści marginalnych.
Zdarza się, że autor poświęca znaczną część pracy treściom mało związanym z jej tematem i podjętymi problemami badawczymi. Może jednak, w przypisach, odesłać czytelnika do odpowiedniej literatury specjalistycznej opisującej te treści .
>>>>>>> <<<<<<<
Aby uniknąć wielu takich i podobnych błędów polecam książkę Węglińskiej M.: Jak pisać pracę magisterską. Kraków 2005 (są też wydania z innych lat).
[1] Półturzycki J.: Ucz się sam. Warszawa 1985, s.215.
[2] Por. Maj. J.: Współczesna młodzież. Łódź 1999, s. 26-39.
